در ادامه سلسله مطالب تست و بررسی خودروهای صفر کیلومتر موجود در بازار قصد داریم تا اینبار به سراغ تیبا 2 یا همان هاچ بک برویم،خودرویی که نزدیک به یک سال از معرفی آن به بازار می گذرد اما به دلیل جذابیت اندک، کمتر مورد توجه رسانه های تخصصی حوزه خودرو واقع شده است و به همین دلیل هم معایب و مزایای آن برای عموم مصرف کنندگان ناشناخته است.

در پی افت کیفی خودروهای در چند سال اخیر با نگاهی نه چندان خوشبینانه به سراغ خودرو مورد بحث می رویم اما با بررسی اولیه مشخص می شود که کیفیت مونتاژ جز چند مورد جزئی (همون عدم بسته شدن صحیح درب باک) و بهم ریختگی درز فاصله بین سپر جلو و گلگیر در مجموع با دقت قابل قبولی انجام پذیرفته و از برخی خودروهای حتی گران قیمت تر نظیر پارس LX که در ماه های قبل بررسی کرده بودیم، شرایط بهتری دارد.

در هنگام ورود به کابین از کیفیت متریال داخلی و شباهت صندلی ها به پراید شوکه خواهید شد، به خصوص اگر این نکته را مد نظر داشته باشید که قیمت نمونه هاچ بک تیبا سه میلیون گرانتر از نمونه صندوق دار بوده و در حدود 7 میلیون تومان از پراید هاچ هم گران تر است.بنابراین تعریف و تمجید از فضای داخلی تیبا چه از نظر طراحی و چه از نظر کیفیت مواد به کار رفته هیچ توجیهی ندارد.نمود این کیفیت ضعیف در لبه تیز و برنده درب داشبورد به خوبی قابل مشاهده است.

مثال دیگر می تواند مجموعه دکمه های مربوط به شیشه بالابر برقی سرنشینان عقب باشد که با سوئیچ های بالابر پراید مشابهت کامل دارد و به درستی هم در محل خود ثابت نشده است.

در مقابل باید عنوان کرد که فضای داخلی برای سرنشینان عقب از مهمترین رقیب این خودرو در بازار (پژو 206) بیشتر بوده و این نکته به خصوص در مورد فضای پا می تواند حائز اهمیت باشد.

از طرف دیگر حتی با اولین نگاه به سمت عقب متوجه خواهید شد که دید رو به عقب تیبا در حد و اندازه خودروهای سوپر اسپرت است و این نکته مسلما یک نقطه ضعف اساسی برای یک هاچ بک درون شهری به حساب می آید.

ایراد اصلی این مشکل به تقویت ستون سوم در جهت نصب لولای درب صندوق مربوط می شود که به کم شدن ارتفاع سقف در بخش انتهایی منجر شده است و از طرف دیگر تکیه گاه سر سرنشین سوم نیز بیش از اندازه بزرگ بوده و عملا دید آینه عقب را کور می کند.

در چنین شرایطی تصور کنید که سر دو یا سه سرنشین عقب هم در آینه دیده شود، تقریبا در چنین شرایطی باید استفاده از آینه عقب را فراموش کرد.

جنس فرمان خودرو چندان تعریفی ندارد و بسیار خشک به نظر می رسد.چنین وضعیتی در مورد کل قطعات داشبورد و کنسول میانی هم وجود دارد.

در عوض صندلی های مشترک با پراید نرمی و دربر گیرندگی مناسبی دارند و ارگونومی پشت فرمان برای راننده هم در مجموع نمره قبولی می گیرد.

تیبا از نظر ساختار فنی مخلوطی از پراید و ریو محسوب می شود اما از نظر شاسی و بدنه بیشتر به پراید ارتباط دارد تا ریو، در واقع پلت فرم این خودرو با مدل های ارتقاء یافته پراید X100 مشترک است و تفاوت ها فنی به ساختار اصلاح شده دماغه خودرو، استفاده از برخی قطعات جلو بندی ریو و تقویت موتور تا خجم 1.5 لیتر مربوط می شود.ظاهرا ضرایب دنده تیبا نیز مقداری با پراید تفاوت دارد که زمینه شتاب گیری بهتر این خودرو را به وجود آورده است.

اگر به ایمنی اهمیت می دهید باید گفت که تیبا در مجموع از پراید ایمن تر است ولی میزان اختلاف استحکام دو خودرو چندان روشن نیست و به گفته برخی مهندسان صاحب نظر در این عرصه، چیزی در حدود 20 % به نظر می رسد.

همچنین تیبا به ترمز های بهتری نسبت به پراید مجهز شده است و با این حساب می توان اذعان کرد که این خودرو تقریبا در تمام زمینه های فنی (به جز کیفیت) نسبت به پراید بهبود یافته است.

تجربه رانندگی

پس از نشستن پشت فرمان تیبا، شباهت آن به پراید را کاملا احساس خواهید کرد، بسیاری فواصل و اندازه ها از نظر موقعیت قرار گیری راننده،فاصله اهرم تعویض دنده،زاویه فرمان و مواردی از این دست با پراید مشابهت دارد اما تفاوت هایی هم دیده می شود.برای مثال صدای موتور به وضوح بیشتر از پراید به درون کابین راه می یابد یا در ذات صدای موتور تیبا بلندتر از پراید است که البته به دلیل عدم دسترسی به ادوات تست نمی توان در این مورد به قطعیت نظر داد.

به نظر می رسد که به دلیل اصلاح ساختار شاسی،کیفیت سواری تیبا هم مانند پراید های جدید اندکی نسبت به پراید های قدیمی بهبود یافته است و این مهم را به خصوص در هنگام مواجه با سرعت گیرهای پلاستیکی کاملا احساس خواهید کرد.

گیربکس تیبا از جمله قطعات مشکل ساز برای مالکین محسوب می شود و مالک خودرو مورد تست نیز به خصوص در کیلومتر های اول در تعویض دنده ها دچار مشکل بوده است،اما در زمان تست پس از گذشت حدود 800 کیلومتر تا حدودی گیربکس نرم شده و دنده ها بهتر عوض می شود.

در هنگام شتاب گیری و فشردن پدال گاز در خواهید یافت که توان حدود 80 اسب بخاری موتور به نسبت وزن 1050 کیلوگرمی خودرو بد نیست و می تواند نیازی های عموم افراد در رفت و آمد شهری را پاسخ دهد اما نکته مایوس کننده حد مجاز اندک دور موتور است که در حدود 5500 RPM به ردلاین خود می رسد و عملا شتاب گیری خودرو را محدود کرده است.

به جز این مورد و مسئله نفوذ زیاد صدا به فضای درون کابین، نقطه ضعف فنی شاخص دیگری دیده نمی شود هرچند که بروز برخی ایرادات کیفی و به خصوص الکترونیکی در مورد پیشرانه تیبا شایع بوده که برخی از مالکین را با دردسر تعویض چند باره سنسورها و مراجعه به نمایندگی های مجاز روبرو کرده است.

عملکرد کولر مناسب است و حتی در گرم ترین روزهای تابستان نیز اثری از افزایش دمای آمپر آب در اثر استفاده از کولر دیده نمی شود.هرچند بازهم صدای عملکرد فن دمنده مجموعه تهویه مطبوع بیش از حد زیاد است و این صدا در ترکیب با فریاد پیشرانه،آرامش درون کابین را تحت شعاع قرار می دهد.

تیبا 2 از نظر مصرف سوخت بنا بر تجربه مالک چندان هم اقتصادی نیست و رقمی بین 6.5 الی 9 لیتر را در شرایط جاده و شهر می سوزاند که با توجه به حجم 1.5 لیتری پیشرانه،رقمی بیش از عدد رسمی 6.75 را در سکیل ترکیبی نشان می دهد.

هندلینگ تیبا به دلیل بالا بودن نسبی مرکز ثقل به خوبی هاچ بک های جوان پسندی مانند 206 نیست اما در شرایط پر فشار اثر چندانی از تمایل به کم فرمانی در این خودرو دیده نمی شود که با توجه به تایرهای ایرانی نکته ای قابل تامل و امیدوار کننده است.

از طرف دیگر به نظر می رسد که تعلیق تیبا به خصوص در محور عقب اندکی نرمتر از سایر هاچ بک های موجود در بازار است که ویژگی مثبتی در مواجه با انواع دست انداز و سرعت گیر به حساب می آید.

قدرت ترمز گیری در مجموع قابل قبول است،هرچند بهتر بود که سایپا با توجه به اختلاف قیمت این خودرو با پراید و تیبا سدان، ترمز های چهار چرخ دیسک را برای تیبا 2 در نظر می گرفت تا خیال رانندگان عموما جوان این خودرو از بابت پشتیبانی ترمز ها در شرایط سخت آسوده شود.

در نهایت باید قیمت گذاری و کیفیت نه چندان جالب کابین را مهم ترین نقطه ضعف تیبا 2 عنوان کرد.این خودرو شاید در بسیاری زمینه ها نمونه ای بهتر نسبت به پراید به نظر برسد اما پرداخت سه میلیون بیشتر نسبت به نمونه سدان تیبا عملا هیچ توجیهی ندارد مگر آنکه سایپا دلیل فنی قانع کننده ای را در زمینه برتری تیبا 2 نسبت به تیبا سدان ارائه کند.

نکته دیگر به اختلاف قیمت حدود یک میلیونی نمونه فول (مورد آزمایش) با نمونه های پایه مربوط می شود که از تنها در برخی جزییات مانند رینگ های اسپرت، آینه برقی و شیشه بالابر برقی درب عقب با مدل پایه تفاوت دارد. در واقع بهتر بود که سایپا ضمن قیمت گذاری بهتر برای نمونه پایه، تجهیزات رفاهی و آپشن های جالب تری را برای جوانان خریدار این خودرو در نظر می گرفت تا حداقل یک وجه تشابه بین شعار تبلیغاتی مربوط به تیبا 2 "رویای جوانی" و خودرو تحویلی به جوانان این مرز و بوم وجود داشته باشد.